Goodbye Bualai!

Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan. De tijd van gaan zit er aan te komen. Daarmee bedoel ik natuurlijk dat ik Bualai (of beter gezegd Nun Doo, want daar staat het huis) ga verlaten. Nee nee, jullie hoeven niet bang te zijn dat ik volgende week weer in Best rondloop.

In de tijd tussen mijn vorige bericht en dit bericht is er eigenlijk weinig gebeurd. Op dinsdag 30 december waren er geen lessen. ‘s Ochtends moesten we met zijn allen naar de grote (gym)zaal om daar te bidden met de monkeys…eehhh monks :-p. Ik had een zijden rok aan en een blouse, geleend van Sompong, want ik moest er netjes uitzien. Nou het ziet er prachtig uit, not! Maar goed, heb ik dat ook weer eens aangehad… Nu weer terug naar de monks. Zij zaten met zijn negenen op een rijtje en het grootste deel waren ze aan het praten of soort van zingen (denk wel vergelijkbaar met een mis in de kerk, alleen dan net wat anders). Toen moest ik, samen met een aantal andere leraren, ook ineens het podium op. Ik moest eten, het offer, geven aan een monk. Wel raar om dat te doen, omdat ik geen Boeddhist ben en ook geen idee had wat ik moest doen. Ik deed maar gewoon de andere leraren na. Na deze ‘mis’ gingen we met zijn allen naar buiten en moesten we eten geven aan de monks. En niet een beetje, maar veel, heel veel eten. Elke monk had zeker 1 hele zwartepietzak vol. Ja die zon hier geeft je inspiratie tot het verzinnen van nieuwe Nederlandse woorden… :-)
‘s Middags gingen de leerlingen cadeautjes uitwisselen (hmm een verlaat kerstfeest??). Ze moesten een lootje trekken, daarop stond een nummer en dan kregen ze het bijbehorende cadeautje (iedereen had zelf 1 cadeautje gekocht). Tussendoor gingen ze weer karaoke zingen. Moest ik ook ineens naar voren komen! Ja, het leven van een Thai zit vol verrassingen. Maja het was een Thais liedje en de tekst was ook in het Thais geschreven dus ik heb eigenlijk alleen maar met een microfoon in mijn hand gestaan. Ze vinden het daar leuk om de muziek en de microfoon lekker hard te zetten dus na een tijdje ben ik weggegaan, want ik wil graag nog wat kunnen horen als ik terug ben in Nederland. ‘s Avonds was het feest voor de leraren. Ook met cadeautjes en hetzelfde idee als bij de leerlingen. Ik had een mooie ventilator gekregen, erg handig in het altijd warme Nederland ;-). Maar ik heb mijn cadeautjes afgestaan aan Sompong, want ze had ook het cadeautje voor mij gekocht voor die dag en het past toch niet in mijn rugzak. Verder was er wat eten, wat de leraren zelf meegebracht hadden of daar gingen koken. Zoals (papaya)salade, gegrild varkensvlees, vis en noodles. Na het eten gingen ze weer leuk karaoke zingen en wat dansen en verder deden ze ook nog wat spelletjes. Ja mensen ik heb gewoon de stoelendans in Thailand gedaan! Toch wel apart om volwassen mensen zo fanatiek bezig te zien. Ik vond het lasting om me dit voor te stellen in Nederland :-).

Toen was het de laatste dag van het jaar 2008. Dit moest vast een unieke, aparte, speciale, geweldige knallende dag en nacht worden met het mooiste vuurwerk dat ik ooit heb gezien. Niets van dit alles was waar. Ik kan wel zeggen dat dit mijn allersaaiste oud op nieuw ooit geweest is. Misschien was het ook wel de saaiste dag van het jaar. We gingen rond 18.00 uur eten, een soort gourmetten maar dan wat anders (zie later de foto’s), en toen kwamen er wat leraren en familie. Maar rond half 8 waren die weer weg en gingen we heel even naar familie van mijn gastgezin. Om 21.00 uur waren we weer thuis en ging iedereen, behalve ik en Sompong, slapen!! Dit kan toch niet waar zijn dacht ik!? Maar helaas, het was wel waar. Uiteindelijk heb ik het maar opgegeven en ben ook ik voor 00.00 uur gaan slapen. Volgens mij is dat voor het eerst in mijn hele leven dat ik slapend het nieuwe jaar in ben gegaan. Nou ja saaier kan je jaar niet beginnen, dus dat geeft wel weer hoop voor de rest van het jaar. Het kan alleen maar beter worden!

Tot maandag 5 januari was ik dus vrij. Ik heb niet veel gedaan, want mijn gastgezin vindt het leuk om thuis te zitten. Sompong zit nog de hele dag voor school te werken en de rest zit bijna de hele dag tv te kijken. Ik ben wel een keer met een leraar naar Buayai gegaan, wat rondgereden, gegeten en gedronken. Ik had nog wat schade in te halen van de nacht daarvoor ;-) Maar hij vindt het leuk om te drinken EN te rijden, en ik niet. Dus mijn enige hoop om de rest van de dagen iets te doen heb ik ook maar laten varen. Heb dus vooral wat geschreven, gepuzzeld, gelezen, muziek geluisterd en in de zon gelegen. En nu had ik eindelijk tijd om weer wat aan mijn conditie te doen! Ben dus regelmatig gaan wandelen, verder heb ik een keer gevolleybald en gebadmintond. En ja ook mijn benen train ik goed, ik ben regelmatig aan het ‘squaten’… als ik naar de wc ga :-s. Maar vooral tijdens deze vrije dagen heb ik de sportschool toch wel gemist hoor!

De vrije dagen zijn weer voorbij en ik mag nu nog twee dagen op school doorbrengen. Vanaf woensdag hebben de leerlingen proefwerken dus dat vind ik een mooie tijd om te gaan. Woensdag zal ik dan vertrekken naar Pak Chong om vanuit daar Khao Yai Park te bezoeken. Daarna ga ik waarschijnlijk naar Ayuthaya. Maar het zijn allemaal maar plannen en je weet nooit wat er op je padje komt. Ik vind het wel prima om woensdag weg te gaan hier. Ze hebben goed voor me gezorgd en ik heb het ook naar mijn zin gehad, maar het is wel tijd om verder te gaan. Ik ben wel blij dat ik dit gedaan heb en in Bualai geweest ben. Want anders had ik waarschijnlijk nooit:

- in een Thais huis ‘gewoond’
- deel uitgemaakt van een Thais gezin
- gedacht dat het leven van mijn gastgezin zo saai kon zijn (De dag van de man: douchen, eten, tv kijken, slapen, eten, tv kijken, slapen en op school dan werken. De dag van de vrouw: douchen, koken, eten, werken (op school of thuis voor school), wassen, koken, eten, werken, slapen. De dag van de dochter: douchen, eten, naar school, tv kijken (als ze niet naar school hoeft, bijna heel de dag), eten, tv kijken en slapen).
- zo snel, zoveel over de Thaise cultuur geleerd
- met stokjes leren eten
- Thaise woorden geleerd
- zo vaak het woord ‘farang' (buitenlander) naar me horen roepen
- (Engelse) les gegeven
- gezien hoe ze (Thaise) zijden maken
- een Thaise jurk aangehad
- meegedaan aan een kerstshow in het buitenland
- zo vaak het woord ‘soewhy’ of ‘beautiful’ gehoord
- een Thaise bruiloft meegemaakt
- de monk een offer gegeven
- zo’n saai nieuwjaar meegemaakt (alleen daar ben ik dan wat minder blij mee)

Verder kunnen jullie een heleboel foto’s bekijken. Alle foto’s die ik tot nu toe gemaakt heb staan nu online.

Foto’s van mijn gastgezin: http://monique.soepelebazen.nl/album.php?id=6

Foto’s van Phimai Historical Park en de Banyan tree: http://monique.soepelebazen.nl/album.php?id=5

Foto’s op Bualai school: http://monique.soepelebazen.nl/album.php?id=2

Foto’s van Kerstmis: http://monique.soepelebazen.nl/album.php?id=4

Tot spreeks vanuit, waarschijnlijk, een ander warm Thais oord!
Liefs van (nog even) Teacher Monique.