Island-hopping!

Ten eerste wil ik iedereen bedanken voor de felicitaties, ook als ik ze (sms) niet ontvangen heb! Dit was mijn eerste verjaardag dat ik 'alleen' was, maar daar staat tegenover dat ik het ook nog nooit op zo'n mooie plek 'gevierd' heb!

Maar daarover straks meer, we waren gebleven op Koh Pha-Ngan. Daar heb ik een klein stukje van het eiland verkend. Naar een schiereilandje gelopen dat alleen door een strook strand verbonden was met het grote eiland. Was wel apart aan twee kanten zee. Verder wat gezwommen en het regende vrolijk verder... Toen naar Khao Sok National Park. Het regenwoud beslaat 646 vierkante km. en er wordt gezegd dat het ecosysteem in het woud 160 miljoen jaar oud is en daarmee veel ouder en diverser dan bijvoorbeeld de Amazone. De omgeving was erg groen, zo had ik het in Thailand nog niet vaak gezien en het was een mooie afwisseling na de stranden! Helaas regende het hier ook veel, waardoor de paden erg slipperig werden. Dus behalve planten, bomen, kleine watervalletjes, mooie vogels, wat apen en harige rupsen heb ik weinig gezien. Toch was het mooi, zo'n andere omgeving en al die jungle-geluiden.

Toen was het weer tijd voor het strand, dus op naar Phuket! Dit is het grootste eiland van Thailand (570 vierkante km.) en ik denk ook wel het meest toeristische. De Nederlanders hebben zich hier ook met zaken bemoeid, in de 16e eeuw openden ze hier een handelspost. Eerst een dagje in Phuket-Town doorgebracht, was buiten de markt en het On-On Hotel (openingsscene van de film 'The Beach' met Leonardo DiCaprio is hier in 1999 opgenomen) niet zo boeiend. Daarna naar Patong-Beach. Het toeristischte strand van Phuket. Scooter gehuurd en het halve eiland rondgereden. Nog een tourtje naar o.a. James Bond Island in Phang-Nga gedaan. Hier is de film 'The Man with the Golden Gun' (James Bond ja, hoe raad je het?) opgenomen. Met de kano door een grot gegaan, was nogal claustrofobisch, want je moest echt plat in de kano liggen wilde je niks stoten! Verder ook nog rondgekeken in, vooral, Bangla Road. De uitgaansstraat en plaats van de GoGo-bars. Thaise vrouwen en mannen (lees: ladyboys!) staan hier met weinig kleren aan te dansen of op een rijtje op straat. Het lijkt een beetje op de kermis: 'Altijd prijss, uitzoeken maarrr!!' Het was echt vreemd om dit te zien, zeker in Thailand. Het is zo'n groot contrast met de cultuur. Maja mensen doen gekke dingen voor geld, ook hier dus.

Vanuit Phuket naar Ko Phi Phi Don. Een erg mooi, klein eilandje. Om een idee te geven zal ik het even omschrijven. Witte stranden schoongespoeld met helder zeewater, omringd door met groen bedekte limestone bergen en een felblauwe lucht met sneeuwwitte wolken... Als je na deze beschrijving niet kunt wachten om dit met eigen ogen te zien, kun je je de lange reis besparen door naar de film 'The Beach' te kijken, die is grotendeels in Phi Phi Leh (een onbewoond eiland) opgenomen. Ja, ze filmen wat af hier! Deze mooie kant heeft echter ook een keerzijde. Phi Phi Don is, naas Khao Lak, in Thailand een van de hardst getroffen gebieden door de tsunami. Ik heb foto's gezien van verwoeste gebouwen en eigenlijk leek het net een vuilnisbelt. Veel mensen hebben (bijna) al hun familie, vrienden en/of collega's verloren. Behalve een paar bordjes met tsunami evacuatieroute en meer hoge en stenen gebouwen dan bamboehutjes is er niets dat er op wijst dat dit paradijsje ooit een hel geweest is. Op dit eiland ook wat rondgelopen en gezwommen en weer gedoken. Dat was mijn verjaardagscadeautje aan mezelf (ja als niemand anders het doet, geef ik mezelf maar een cadeau :-p). Was wel weer gaaf en ging al bijna als vanzelf. Heel veel gezien, o.a. zeepaardje, trompetvis, zeeslang en enkele leopard sharks (heel dichtbij!) en blacktip reef sharks!

Van Phi Phi Don ben ik naar Railay gegaan. Daar vooral op het strand gelegen en naar een viewpoint geklommen. Ja, echt geklommen deze keer, alleen dan zonder zekering! Je kon ook naar een lagoon, maar aangezien dit bijna verticaal naar beneden ging en ik slechts slippers aan had heb ik dat gelaten voor wat het was. Toen we weer veilig op de grond stonden zagen we een slecht leesbaar bordje staan waarop stond dat het beklimmen gevaarlijk en zelfs dodelijk zou kunnen zijn...oke... Railay staat trouwens bekend om het bergbeklimmen. Blij dat ik nog leef vind ik dat ik wel genoeg geklommen heb :-)

Misschien zou je denken dat alle eilanden toch op elkaar lijken, maar dat is niet zo. Elk eiland heeft toch zijn eigen karakter. Uiteindelijk heb ik met het weer ook best geluk gehad, het heeft nog wel wat geregend maar niet zo heel veel. Dus dat is mooi.

Van Railay naar krabi-town. Hier is weinig te zien of doen, maar toch vind ik het een leuk stadje. Ik ben weer in het 'echte' Thailand! Markten, straatstalletjes en vriendelijke mensen. Op de eilanden zijn ze ook wel vriendelijk, maar toch anders.

Het 'echte' Thailand duurt nog maar heeel kort, want morgen ruil ik het in voor Maleisie!

Tot dan!

Liefs, Monique.

P.s. Voor degenen die het nog niet gezien hebben, de foto's van Vietnam staan inmiddels ook online: http://monique.soepelebazen.nl/