Eindelijk vandaag!

"Gisteren scheen de zon, vandaag een grijze regen. Zo'n dag die je het liefste maar meteen over zou slaan..." Ja, die dagen heb ik zeker gehad. Maar "dat zijn van die dagen die je snel moet vergeten. Altijd na regen komt de zon weer voorbij." Hier klopt dat zeker, maar in Nederland zou je toch eerder zeggen: altijd na zon komt de regen weer voorbij :-p. Er is niets vervelends gebeurd, maar ik begin wel een beetje genoeg te krijgen van Azië en Indonesië. Continu afdingen en opletten dat ze je niet bedriegen, daar ben ik nu echt moe van. En dan vaak ook het gezeur op straat 'Transport? Transport? Yes? Where are you going?' (als ze normaal engels kunnen, anders is het meer iets van: 'where you go?') etc. etc. Nog steeds vind ik het t-shirt met de tekst: No, I don't need transport and no I don't want to buy anything geen gek idee. Al betwijfel ik of dat zou helpen.

Zo dat is er ook weer uit, genoeg geklaagd :-). De zon schijnt hier nog steeds en regen is er amper. In Yogyakarta ben ik naar de Borobodur geweest, een belangrijke boeddhistische tempel. Ook heb ik het Ramayana ballet gezien. Ramayana is een bekend verhaal in Indonesië en werd verteld door middel van dans. Het was mooi, met alle verschillende kostuums, muziek en de Prambanan tempel op de achtergrond. Daarna was het weer tijd voor een stukje natuur en heb ik de Bromo vulkaan 'beklommen'. De zonsopkomst hier is prachtig om te zien met de verschillende lichtinvallen op de vulkaan. Het was alleen erg jammer dat er honderden andere mensen met me meekeken...

Na het vulkaanbezoek heb ik Java ingeruild voor Bali. Beetje gerelaxed, op het strand en in het zwembad gelegen en rondgereden op een scooter. Bali is, vind ik, wat geordener en schoner dan de meeste andere eilanden in Indonsië die ik gezien heb. De vele, groene rijstvelden vormen een mooi landschap. Ook is er veel meer cultuur te vinden in Bali, omdat het grootste deel van de bewoners hindoestaans is. De eigenares van mijn guesthouse kwam me telkens vertellen wanneer er iets speciaals te doen was. Zo heb ik bv. de vele offeringen (vooral fruit, bloemen en rijst) bij de tempel gezien en een hanengevecht. Het eerste gevecht is bedoeld als offer, om de Goden tevreden te stellen. Alle gevechten die volgen zijn om te gokken en illegaal. Maja dit is Indonesië dus als de politie langskomt druk je gewoon wat geld in hun handen. En de volgende die ook een graantje mee wil pikken ook. Er wordt afgesproken welke haan tegen welke moet vechten en ze krijgen allebei een mesje (bijna zakmesformaat!) om hun poot. Als het vechten te lang duurt (te lang is een paar minuten) dan worden de hanen in een klein kooitje gestopt en is het zo afgelopen. Dat betekent letterlijk afgelopen voor minstens één van de hanen. Ze moeten doorvechten tot er eentje (bijna) dood is. De verliezer wordt vervolgens, in een hoekje, meteen kaal geplukt en klaargemaakt om op te eten. Maar als je iedere ochtend om 5 uur wakker gekakeld wordt, vind je het al een stuk minder zielig :-). Verder nog een soort carnavalsoptocht in Balinese stijl gezien. Mensen in mooie kostuums, helemaal opgemaakt die muziek maken of dansen. Ook heb ik verschillende (rituele) dansen gezien. Tot slot heb ik in Bali ook weer voor de klas gestaan. Ze hadden nogal wat vertrouwen in mij, want zonder te weten of en wat ik kon mocht ik voor de klas gaan staan en doen wat ik wilde. Gek genoeg zag het er hier meer geordend uit dan in Thailand, maar in 1 dag zie je natuurlijk niet alles.

Na Bali ben ik nog een weekje in Lombok geweest, maar behalve echt toeristische plaatsen, vooral nu in het hoogseizoen, heeft het weinig te bieden vind ik. De sfeer op Bali vind ik beter, dus daar ben ik nu weer. Een paar dagen vakantie vieren. Zwemmen, op het strand liggen, boekje lezen en lekker eten. Nadat ik dit laatste schrijf, eet ik een van de smerigste maaltijden tijdens mijn reis, hoe ironisch...

Dan is het, na het lange wachten, eindelijk tijd om een ander stukje van de wereld te ontdekken. Tijd voor een nieuw continent, een nieuw land....

AUSTRALIA!!!!