Finally Down Under! - Reisverslag uit Exmouth, Australië van moniqueen - WaarBenJij.nu Finally Down Under! - Reisverslag uit Exmouth, Australië van moniqueen - WaarBenJij.nu

Finally Down Under!

Door: Monique

Blijf op de hoogte en volg

07 Oktober 2009 | Australië, Exmouth

Inmiddels heb ik Azië alweer lang en breed achter me gelaten en ben ik al een tijdje in Australië. De eerste 2 weken heb ik doorgebracht in Perth. Wat praktische dingen geregeld, paar keer langs de Swan River gelopen en door Kingspark en de botanische tuin. Op zich is er niet veel te doen in Perth, maar toch vind ik het een leuke stad. Heerlijk rustig over straat lopen, niemand die je iets wil aansmeren of wat van je wil weten. Ook kwamen mijn vesten en lange broeken eindelijk van pas met een gemiddelde temperatuur van ongeveer 17 graden en af en toe regen. En eindelijk zag ik weer meer blanke, dan getinte mensen? Nou nee, dat niet. Ik was verbaasd hoeveel Aziaten er in deze stad rondlopen. Ze willen me ook maar niet met rust laten! :-)

Toen werd het tijd om echt iets van het land te verkennen. Ik ben met een Australische man (Matt) en Japanse jongen (Yuji) op pad gegaan. Hoe multicultureel kun je zijn? Drie continenten bij elkaar. Als eerste een bezoek aan de Pinnacles gebracht. Een heleboel soort kleine rotsen in een grote 'zandbak', beetje lastig uit te leggen, maar daarom is google ooit uitgevonden... Vervolgens naar Kalbarri National Park om een paar gorges te bezoeken. Mooie rotsen en riviertjes. Tot slot naar Shark Bay en daar zat het even wat tegen. We reden met 'onze' 4WD auto en boot (!!) over het strand. De rest van de dag hebben we op het strand doorgebracht. Nee, niet om te zonnen, we zaten dus vast!! Gelukkig eruit gekomen met behulp van 3 grote jeeps. In Monkey Mia de volgende dag gezien dat ze de dolfijnen voeren. Wel erg toeristisch, maar toch vond ik het leuk de dolfijnen te zien in de zee zo dichtbij. Een paar keer met de boot wezen varen, was wel cool, nog meer dolfijnen, walvissen, pelikanen en schildpadden gezien. Een paar nachtjes in het Francois Peron National Park geslapen. Het was even wennen, maar uiteindelijk wel leuk om te kamperen en soms gewoon midden in de natuur met verder niemand om je heen. We hadden ons eigen 4000 sterren hotel, erg mooi, maar dus minder luxe dan het klinkt ;-). Voor het eerst in mijn leven heb ik in een swag geslapen. Een soort combinatie van een tent en een slaapzak. Iets groter dan een slaapzak met een matrasje erin, gemaakt van canvas dus bestand tegen veel weersomstandigheden. Ook heb ik voor het eerst in mijn leven aan de verkeerde kant van de weg gereden in een 4WD auto met een boot erachter. Ging nog best goed moet ik zeggen, ik heb slechts 1 keer de ruitenwisser aangezet in plaats van de richtingaanwijzer :-D. Helaas kwam aan dit avontuur te vroeg een eind, want de bekabeling onder de auto brandde door. Matt ging terug naar huis, want het zou een tijd duren voordat de auto gemaakt zou zijn in Shark Bay. Ik en Yuji gingen verder naar Carnarvon. Hij vond het daar wel leuk, ik niet, dus alleen verder naar Coral Bay. Anderhalve week gebleven, paar uurtjes per dag gepoetst voor gratis accommodatie. Wat gesnorkeld en babyhaaien en roggen gezien. Weer een nieuwe lift gevonden en met hem naar Exmouth gereden. Daar de Charles Knife Gorge en Yardie Creek gezien, weer vooral rotsen, riviertjes en natuurlijk strand. Weer eens wezen duiken, bij Ningaloo Reef, maar viel helaas een beetje tegen. Niet heel veel gezien en het water was fris en niet al te helder. Snorkelen in Turquoise Bay vond ik mooier. Het driftsnorkelen is wel relax. Je springt aan de ene kant van het strand in het water, de stroming neemt je mee over al het koraal en de vissen, en je komt er aan de andere kant weer uit.

Sommige stranden vind ik hier misschien wel mooier dan in Azië. Of mooier is misschien niet helemaal het juiste woord, maar hier kun je het hele strand voor jezelf hebben, geen mens te zien, in Azië is dat een stuk moeilijker. Ook als je onderweg bent heb je zulke grote stukken met alleen natuur en het is heel makkelijk om ergens alleen te zijn. In Nederland moet je daar toch goed je best voor doen. Ze zouden best wat stukken land af mogen staan aan ons! Wist je trouwens dat het een Nederlander was die als eerste een voet zette op West-Australië? Maja die vond het niet interessant genoeg, dus toen kwamen de Britten het opeisen. Dan nog wat over HET symbool van Australië, de kangaroe. Ik heb tot nu toe meer dode dan levende kangaroes gezien. Er liggen er een heleboel langs of op de weg. Verder grazen er ook nogal wat geiten, schapen, koeien, paarden en emu's langs de kant van de weg. En soms springen ze dan niet snel genoeg aan de kant.... De Aussies vinden het trouwens helemaal geweldig dat ik Skippy ken, Skippy the Bushkangaroo... :-) Wie kent hem niet?

Ik ben nu nog steeds in Exmouth. De auto van de Canadees toonde ook al gebreken en moest gemaakt worden. Het hele weekend moeten wachten. Dinsdags wilden we aanrijden is er alweer een probleem. Duurde 2 dagen extra om dat te maken, zucht. Ik begin nu toch sterk te twijfelen aan de kwaliteit van de auto's hier. Of zou hier hetzelfde gelden als met de scooters, ik kan ze beter zelf besturen? Hopelijk wordt morgen de reis voortgezet, wellicht richting Karijini National Park en uiteindelijk Broome.

See ya next time, hopelijk vanuit een andere plaats en zonder problemen!

  • 07 Oktober 2009 - 06:57

    Corné:

    Mooi verslag weer Monique! Hopelijk gaat de trip snel weer verder, succes en geniet er van.

    Groeten x!

  • 07 Oktober 2009 - 08:17

    Esther:

    Wederom een leuk verhaal! Jammer van die slechte auto's, maar verder lijkt het me gaaf om Australie te verkennen!
    Ik ben inmiddels klaar met mijn allerlaatste co-schap, begin volgende week met mijn onderzoek. Dat is het laatste wat ik nog moet voor de studie.
    We mailen, liefs Esther

  • 08 Oktober 2009 - 18:36

    Ria:

    Wat heerlijk om weer wat meer te kunnen lezen over je belevenissen ! Het klinkt erg goed allemaal, ondanks de pech met diverse auto's. Ach, die paar dagen wachten op een reparatie is niets op een lange, grote, intercontinentale reis, toch ?

    Wat je schrijft over de beleving van de ruimte in Australië doet me denken aan Amerika. De rust, en de enorme natuur waarin je je kunt onderdompelen, zijn inderdaad ondenkbaar in NL. Geniet er maar super van ! Zelfs als het op een gegeven moment "gewoon" dreigt te worden, want eenmaal terug thuis vindt je dát niet meer.
    Natuurlijk wel heel veel ander supergoeds en superleuks; vooral superleuke mensen ;-)

    veel liefs

  • 03 November 2009 - 20:41

    Franka:

    Wel heel anders als in Azie.Weer een mooi verhaal.Je treft het niet met het vervoer.Maar je heb tijd genoeg om alles te verkennen.
    Groetjes.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Exmouth

Mijn eerste reis

Recente Reisverslagen:

02 Juli 2010

Zondagnieuws!

04 Juni 2010

Oost, West, Thuis in Best

19 Mei 2010

Stop de tijd!!

15 April 2010

It's Raining Man!

16 Maart 2010

Sweet As!

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 133
Totaal aantal bezoekers 48472

Voorgaande reizen:

30 Juli 2018 - 30 Juli 2018

Mijn nieuwe leven in Hong Kong

27 November 2008 - 21 Mei 2010

Mijn eerste reis

Landen bezocht: